W dżungli życia – Beata Pawlikowska. Recenzja

Chłostamy się rozmaitymi batami, zamiast zaopiekować się sobą. Nie tędy droga do przetrwania w dżungli zwanej życiem.

Książki Beaty Pawlikowskiej przede wszystkim cechuje niebywała szczerość w wyrażaniu emocji, dzieleniu się swoimi przygodami dobrymi i złymi. Nowe wydanie „W dżungli życia” jest nią przepełnione w większym stopniu niż poprzednie. Pojawiły się tutaj również nowe elementy, które dotąd grzecznie leżały na dnie szuflady.

Łatwo się zgodzić ze stwierdzeniem, że życie to dżungla. Znacznie trudniej żyć jednak w niej tak, by móc spojrzeć na siebie bez cienia żalu, że coś nam nie wyszło. Beata Pawlikowska świetnie potrafi wyprowadzić nasze smutne myśli na proste tory, przyczynić się do stopniowej ewolucji w sposobie myślenia, które często wpływa na wszelkie decyzje, które podejmujemy.

Zanurzając się w książkę „W dżungli życia”, częściowo wrócimy do tego, co już doskonale wiemy o Beacie Pawlikowskiej. Można jednak odkrywać jej życie na nowo, a przy okazji zerknąć krytycznie na swoje własne. Lektura ta staje się bowiem nietypowym coachem a słowa, które niesie wielokrotnie uzmysławiają, że naprawdę niewiele trzeba, by szczęście zapukało i do naszych drzwi. Wystarczy trochę odwagi.

Beata Pawlikowska nie snuje nierealnej wizji poprawy jakości życia. Jej filozofia jest szalenie prosta. Autorka zachęca do zmierzenia się ze swoimi słabościami, lękami, do szczerości wobec samego siebie. Poszukiwanie wartości w sobie i umiejętność dialogu z samym sobą to kluczowe składniki służące szczeremu zdefiniowaniu swoich oczekiwań. Polubienie siebie rodzi pozytywne myślenie. A to prosta droga do szczęścia, które przecież kształtujemy sobie sami.

Wszystkim, którzy chcą żyć naprawdę, a nie na niby, książka „W dżungli życia” może pomóc wiele zrozumieć. A wyłuskane z niej cytaty warto traktować jako osobiste mantry.

Beata Pawlikowska, „W dżungli życia. Wydanie III napisane na nowo”, G+J Książki 2013